مسئله ارزش گذاری استارتاپ مسئله ای است که بنیانگذاران، به ویژه در مراحل اولیه، با آن دست و پنجه نرم می کنند. ارزیابی استارتاپ ها بینشی را در مورد توانایی شرکت در استفاده از سرمایه جدید برای رشد، برآورده کردن انتظارات مشتریان و سرمایه گذاران و رسیدن به نقطه عطف بعدی فراهم می کند. ارزش گذاری استارتاپ ممکن است عواملی مانند تخصص تیم شما، محصول، دارایی ها، مدل کسب و کار، کل بازار آدرس پذیر، عملکرد رقبا، فرصت های بازار، حسن نیت و موارد دیگر را در نظر بگیرد.
اگر یک شرکت استارتاپی پیش سودآور هستید، چگونه می توانید ارزش شرکت خود را بفهمید؟ بیایید به روش های مختلف ارزش گذاری برای استارتاپ های اولیه بپردازیم. در ادامه این مطلب از مطلب از سایت مهدی مقسومی روش های ارزش گذاری استارتاپ را به شما عزیزان ارائه خواهیم داد. همراه ما باشید!
-
روش برکوس (Berkus):
روش برکوس توسط دیو برکوس، سرمایه دار مخاطره آمیز برای یافتن ارزش‌گذاری ها، به ویژه برای استارتاپ هایی که هنوز محصولات خود را در مقیاس بالا نمی فروشند به وجود آمد. ایده اصلی در این روش این است که مبالغ دلاری را به پنج معیار کلیدی موفقیت که در استارتاپ های اولیه یافت می شود، اختصاص دهیم.
این فرمول ساده به بنیانگذاران و سرمایه گذاران کمک می کند تا از ارزش گذاری های معیوب بر اساس درآمدهای پیشبینی شده، که تعداد کمی از کسب و کارهای جدید در دوره زمانی مورد انتظار با آن مواجه می شوند، اجتناب کنند.
این روش ارزش گذاری های قبل از درآمد را 2 میلیون دلار و ارزش گذاری های پس از درآمد را 2.5 میلیون دلار محدود می کند. روش برکوس اگرچه سایر عوامل بازار را در نظر نمی گیرد، اما دامنه محدود آن برای کسب و کارهایی که به دنبال ابزاری بدون عارضه هستند مفید است.
-
روش معاملات قابل مقایسه
روش تراکنش های قابل مقایسه یکی از محبوب ترین تکنیک های ارزش گذاری استارتاپ به شمار می رود؛ زیرا بر اساس سابقه ساخته شده است. در این روش، شما به این سوال پاسخ می دهید که «استارتاپ هایی مثل من با چه مبلغی خریداری شدند؟»
به عنوان مثال، تصور کنید که Rapid، یک استارتاپ خیالی حمل و نقل، به قیمت 24 میلیون دلار خریداری شد که اپلیکیشن موبایل و وب سایت آن 700000 کاربر داشت. یعنی هر کاربر در این اپلیکیشن ارزشی حدود 34 دلار خواهد داشت. حال تصور کنید اپلیکیشن موبایل و وب سایت راه اندازی حمل و نقل شما 120000 کاربر داشته باشد. این به کسب و کار شما ارزشی در حدود 4 میلیون دلار می دهد.
-
روش ارزش گذاری کارت امتیازی
روش کارت امتیازی گزینه دیگری برای ارزش گذاری استارتاپ هایی است که هنوز به مرحله کسب درآمد نرسیده اند. در این روش، ابتدا باید میانگین ارزش گذاری شرکت های مشابه در زمانی که هنوز به کسب درآمد نرسیده بودند را پیدا کرده و آن را به عنوان مبنا در نظر بگیرید. سپس برای تعیین ارزش استارتاپ های خود، به هر کدام از فاکتورهای زیر امتیاز دهید:
- قدرت تیم: 0-30٪
- اندازه فرصت: 0-25٪
- محصول یا خدمات: 0-15٪
- محیط رقابتی: 0-10%
- بازاریابی، کانال های فروش و مشارکت: 0-10٪
- نیاز به سرمایه گذاری اضافی: 0-5٪
- سایر موارد: 0-5٪
در نهایت، امتیاز به دست آمده را با میانگینی که داشتید مقایسه نمایید تا ارزش تقریبی استارتاپ خود را مشخص کنید.
-
روش ارزش گذاری هزینه بازتأسیس
در روش ارزش گذاری هزینه بازتأسیس، شما در حال پی بردن به این هستید که بازآفرینی استارتاپ خود در جای دیگر چقدر هزینه دارد. به بیان دیگر، در این روش ارزش هر استارتاپ معادل تمام هزینه هایی است که تاکنون برای راه اندازی آن صرف شده.
یکی از اشکالات عمده روش هزینه بازتأسیس این است که این روش ذاتاً ارزش کامل یک شرکت را به دست نمی آورد، به خصوص اگر درآمدزایی داشته باشد.
-
روش تجمیع عوامل ریسک
این روش یک روش گسترده تر برای ارزش گذاری استارتاپ شما است. شما باید با یک ارزیابی اولیه بر اساس یکی از روش های ذکر شده در اینجا شروع کنید. سپس، بر اساس ریسک هایی که بر کسب وکارتان تأثیر می گذارد، آن ارزش پولی را چند برابر افزایش یا کاهش دهید.
به بیان ساده تر، ما در زیر 12 عامل ریسک را به شما معرفی می کنیم. هرکدام از این عوامل که در مسیر کسب و کار شما وجود داشته باشند، ارزش آن را کم خواهند کرد. این 12 عامل ریسک عبارتند از:
- ریسک های مدیریتی
- مرحله کسب و کار
- ریسک قانونی/ سیاسی
- ریسک تولید
- ریسک فروش و بازاریابی
- ریسک تامین مالی/ افزایش سرمایه
- ریسک رقابتی
- ریسک فناوری
- خطر دعوی قضایی
- ریسک بین المللی
- ریسک شهرت
- ریسک خروج سرمایه گذار بالقوه
- روش جریان نقدی تنزیل شده
کسب و کارها را می توان با استفاده از روش جریان نقدی تنزیل یافته (DCF) نیز ارزش گذاری کرد. برای استفاده از این روش ممکن است لازم باشد با یک تحلیلگر بازار یا یک سرمایه گذار همکاری نزدیک داشته باشید.
در این روش، شما جریان های نقدی آتی پیش بینی شده خود را می گیرید و سپس یک نرخ تنزیل یا نرخ بازگشت سرمایه مورد انتظار (ROI) را اعمال می کنید. به طور کلی، هرچه نرخ تنزیل بالاتر باشد، سرمایه گذاری ریسک بیشتری خواهد داشت.
-
روش سرمایه گذاری خطرپذیر
همانطور که از نام آن پیداست، این روش برای شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر، گزینه ای است که در صورت نیاز به ارزیابی قبل از درآمد، باید در نظر بگیرید. همچنین منعکس کننده طرز فکر سرمایه گذارانی است که به دنبال خروج از یک تجارت در طی چندین سال هستند.
دو فرمول وجود دارد که برای ارزیابی خود از آنها استفاده خواهید کرد:
- بازده مورد انتظار سرمایه (ROI) = ارزش پایانی ÷ ارزش گذاری پس از پول
- ارزش گذاری پس از پول = ارزش پایانی ÷ ROI پیش بینی شده
- روش ارزش دفتری
یکی دیگر از روش های ارزش گذاری استارتاپ، روش ارزش دفتری است. این روش به شما یک ارزیابی مبتنی بر دارایی می دهد که تا حدودی شبیه به رویکرد هزینه به تکرار است، اما حتی ساده تر.
در واقع ارزش دفتری یک شرکت استارتاپ، کل دارایی ها منهای بدهی های آن است. به عبارت دیگر، روش Book Value ارزش خالص استارتاپ شما را با ارزش گذاری شما برابر می کند.
نتیجه گیری
به عنوان یک بنیانگذار استارتاپ، شما به یک برآورد ارزشی نیاز دارید که بتوانید آن را برای سرمایه گذاران بالقوه توجیه کنید و به هر دلیل دیگری به آن اعتماد کنید. یک ارزیابی دقیق به شما کمک می کند تا استراتژی بلندمدت افزایش سرمایه خود را بسازید و درخواست های مالی خود را در چشم انداز نگه دارید.
هیچ کدام از روش های ارزش گذاری استارتاپ همیشه دقیق نیستند. به همین دلیل لازم است شما مجموعه ای از این روش ها را مورد استفاده قرار داده و با ترکیب چند مورد از روش هایی که معرفی کردیم، استارتاپ خود را به بهترین و دقیق ترین شکل ممکن ارزش گذاری کنید.